Livingstone (Zambia, Victoria Watervallen)

Na een paar dagen doorfietsen vanuit Lusaka zijn we gisteren (14/4) aangekomen in Livingstone aan de Zambiaanse kan van de Victoria Watervallen. In 1992 heb ik samen met Tjerk (zie bericht vanuit Arusha) de watervallen al eens vanuit Zimbabwe bekeken. Toen was het meeste toerisme vanuit Zimbabwe georganiseerd. Twintig jaar later is er sprake van een omgekeerde wereld. Door het beleid van Mugabe zijnde meest toeristen aan de overkant weggejaagd en is het toerisme aan de Zambiaanse kant opgebloeid.
Livingstone is nu voor Afrikaanse begrippen een moderne en mooie stad met allerlei voorzieningen, inclusief de Waterfront Lodge waar wij verblijven. Terrasje aan het water met uitzicht op de waterdampen die opstijgen vanuit de watervallen (zie foto), er zijn erger dingen in het leven. En geheel tegen mijn gewoonte in heb ik mij later verleiden om vanmiddag met een helikopter een ritje te gaan maken boven de watervallen. Ben benieuwd hoe dat eruit gaat zien.
(Inmiddels ben ik een dag verder en een helikopterrit rijker. In alle opzichten een fantastisch tripje langs en over de watervallen. Vandaag nog even op de fiets de watervallen van dichtbij bekijken en dan morgen door richting Botswana)
Ondertussen zijn we in vele opzichten ook als groep weer een week verder. De regentijd hebben we nu wel echt achter ons gelaten, de kilometers vliegen voorbij en de finish komt in zicht De sfeer is dan ook aardig opgeklaard (ook bij mij, met dank voor de bemoedigende woorden via de weblog, mail en telefoon) en het gemopper van de afgelopen weken is weer verdwenen. De komende weken worden ook wel weer interessant omdat er vanaf morgen maar liefst 13 nieuwe rijders en stukje mee gaan rijden. Ben benieuwd hoe die zich een plekje in de groep gaan veroveren en hoe ze de lange etappes in Botswana (tot 210 km) zo fris van de lever doorkomen. We gaan het zien.
In het kader van de balorigheid van de afgelopen weken heb ik zelf nog een poging gedaan om mijn laatste wilde haren kwijt te raken (zie foto). Eerdere pogingen in Egypte en Ethiopië waren niet helemaal gelukt, maar deze keer was het resultaat helemaal naar wens :-) Inmiddels is de eerste hergroei alweer zichtbaar en het is niet helemaal uitgesloten dat daar tocht weer en paar wilde haren bij zitten.
Zambia is ook één van de weinige landen die we doorkruist hebben, waar het spoorwegennet nog redelijk functioneert. De brug bij de watervallen was ooit een belangrijke schakel in de beoogde van Zuid-Afrika naar Egypte. Voor Zambia is de spoorlijn via Tanzania naar Dar es Salaam van groot belang voor de export. Naast goederen is ook personenvervoer redelijk georganiseerd. Livingstone heeft een (relatief) modern station en een spoorwegmuseum. Daar ga ik morgen even kijken. Daarna gaat het weer door in stevig tempo richting Maun (Botswana). Vanuit Maun gaan we een kijkje nemen in de Okavango Delta.