Luxor

De eerste week zit er op. Het materiaal, de benen en niet te vergeten het zitvlak zijn getest. In mijn geval is het allemaal goed uitgepakt tot nu toe. De fiets doet het prima, de benen worden elke dag sterker alleen het achterwerk heeft duidelijk nog te weinig kilomters in de benen. Maar goed, er zijn ook andere verhalen van gebroken, gebogen wielen, ernstig krakende trapassen en achillespezen die een beetje stijf beginnen te worden.
Maar alles bij elkaar zit iedereen nog op de fiets en hebben we inmiddels bijna 800 km achter de kiezen. Eerst door de chaos Cair uit zien te komen en daarna bijna 600 km langs de Rode Zee. Met rechts veel woestijn en bergen op de achtergrond  en links af en toe een blik op de Rode Zee. Kamperen gebeurt meestal langs de kant van de weg bij een politiepost. Groot voor deel is dat de telefoons daar allemaal prima bereik hebben. De laatste avond aan de Rode Zee was een cadeautje. In Safaga hadden we zon, zee, strand, toilet, stromend water en een heerlijke barbecue.
Vanuit Safaga zijn we in twee dagen naar Luxor gefietst. De meesten kamperen gewoon op een minicamping in de stad, maar velen konden de verleiding van een hotelkamer niet weerstaan. Gistermiddag de stad een beetje verkend en zowaar een heerlijk zeiltochtje gemaakt in een Felucca. Het bloed kruipt ook in Egypte een beetje waar het niet gaan kan.
Vandaag de Koningsvallei, Koninginnevallei en tempel van Netamsud bekeken. Indrukwekkende omgeving en prachtige uitzichten vanaf de heuvel op de dal van de Nijl met zijn messcherpe overgang. Daar waar geen irrigatie is, begint meteen de dorre vlakte. In het bijprogramma hebben de Egyptenaren erg hun best gedaan om ons een paar dollars te ontfutselen. Meestal lukt dat wel aardig, maar het toneelspel van de ambachtelijke steenhouwerij was wel zo weinig overtuigend dat we complete excursiegroep hen met lege handen heeft achtergelaten.
Ter afronding misschien nog iets over het dagelijks leven in de tour. Het is hier werken met het daglicht, dus vroeg uit de veren.Om half zes start de vrachtwagen (onze wekker) en begin het inpakken. Om zes uur ontbijt en dan vanaf half zeven alles in de vrachtwagen laden en rond 7 uur zitten we dan op de fiets. Vaak eerst nog flink ingepakt want 's ochtends is het vaak maar een graad of 5. Afhankelijk van de lengte  van de etappe komen de recreanten zoals ik tussen 12.00 en 16.00 uur aan in het kamp. Tent opzetten, uitpakken, wassen, een beetje fietspoetsen en dan rond 18.00 uur eten. Om 19.00 uur vertrekt iedereen wel zo'n beetje richting tent om nog een beetje te lezen, muziek te luisteren of de digitale post bij te werken. Maar om 19.30 uur is het wel echt rustig in het kamp.