Nairobi/Arusha

Na Marsabit was het nog één dagje bikkelen tot aan het begin van de asfaltweg. Het ziet ernaar uit dat er toch een snelle verbinding komt tussen Nairobi en Addis Abeba. Met af en toe wat heuvels en mooie beekdalen is het lekker fietsen in een steeds groener en rijker wordende omgeving. De vergezichten op de hoogste bergen van Afrika, Mt Kenia (foto), Mt Meru en de Kilimanjaro (als altijd in de wolken) zijn ronduit  indrukwekkend.

Fruit en yoghurt bij het ontbijt zijn de luxe dingen die zo weer binnen handbereik komen. De ‘campings’ veranderen ook langzaam, van kale open plekken tussen niks en nergens, tot volwaardige campings met warme douches en echte WC’s. Het schijnt dat de campings richting Kaapstad over het algemeen beter zijn dan richting Cairo. En volgens oud-deelnemers hebben we qua fietsen ook het zwaarste deel (qua klimmen, hitte, slechte wegen et cetera) inmiddels gehad.

Onderweg vanaf Marsabit hadden de Kenianen nog een nare verrassing voor ons in petto. Een groepje van zes rijders is overvallen, waarschijnlijk door een paar mensen uit een dorpje langs de weg. Door de droogte van het afgelopen jaar is de nood hoog en wordt het verkeer op de A2 (Addis naar Nairobi) regelmatig overvallen. Uit vorige jaren was wel bekend dat de bevolking in Noord-Kenia minder vriendelijk tegenover reizigers staat (fotograferen wordt niet op prijs gesteld, omdat het de ziel uit de mens wegneemt) . Maar de dagelijkse check van de organisatie bij de politie had geen signalen opgeleverd dat extra beveiliging nodig was.

Ondanks veel intimidatie zijn de meeste slachtoffers er met een paar schrammen en blauwe plekken (maar zonder geld, camera’s en telefoons) vanaf gekomen. Een hele schrik voor de organisatie en de groep, maar na een paar dagen is het ergste leed wel geleden. Een nare ervaring, maar de groep kan inmiddels wel een stootje hebben en is er per saldo sterker van geworden.

Nairobi was een oase van luxe na twee maanden fietsen door Noordoost Afrika. IJs, elektronica en reserveonderdelen voor de fiets, alles is weer even in ruime mate beschikbaar. Veel mensen combineren de rustdag in Nairobi met de  drie rustdagen in Arusha (Tanzania) en nemen een weekje vrij voor een safari of een reisje naar Zanzibar.

Charlotte is voor de gelegenheid ook overgekomen uit Congo en heeft meegefietst (foto) van Nairobi naar Arusha. Erg gezellig en leuk om een beetje  de ervaring van de Tour te kunnen delen. Twee stevige etappes van 160 en 120 km met een beetje klimmen, gravel en hectisch verkeer bij binnenkomst van Arusha hebben Charlotte een aardig Tour-gevoel gegeven, inclusief zadelpijn :-) De dagen in Arusha hebben we doorgebracht op de Moivaro-lodge. Een hotel/huisjespark op een oude koffieplantage dichtbij Arusha. Heerlijk om drie dagen even niet op de fiets te hoeven zitten en alle tijd te hebben voor een beetje bijpraten, lezen, e-mailen en (zwem)bad en een bezoekje aan Tjerk en Marion Scheltema. Tjerk ken nog vanuit Wageningen. Na enige omzwervingen in Zambia, Nigeria en Mozambique heeft hij nu samen met Marion een bloeiend bloemenbedrijf (Multiflower) in Arusha met export van zaden en stekjes over de hele wereld.  In 1999 was ik ook in Arusha en stond alles nog in de kinderschoenen. Het is mooi om te zien wat ze in de afgelopen 12 jaar hebben opgebouwd. Binnenkort komen ze weer terug naar Nederland, maar ze blijven betrokken bij het bedrijf in Tanzania. Het Tanzaniaanse personeel is inmiddels zover opgeleid, dat ze de dagelijkse leiding kunnen overnemen. Een experiment dat door collega-telers met argusogen wordt gevolgd.